මට සිතුනා විටකදි
සිතුනා මට එක මොහොතකදී
එක කාලයකදී
බුදු වුනොත් මැනවැයි කියල
කතාව අවුරුදු තුනෙන් පටන් ගන්නව
මට හිතුන බුදුවෙන්න
ලොවුතුරා බුදු බවට පත්වෙන්න
මතකයි මම මගේ අදහස අපෙ බාල ආච්චිට කිවුව
ඊට පස්සෙ මතකයි මට බාල ආච්චි කිව්ව
පුතේ........ පුතාගෙ අම්මට ඉන්නෙ පුතා විතරයිනෙ
කාලයක් යද්දි ඒක එහෙම්ම නැති වෙල ගියා
ටික කාලෙකට පස්සෙ මට හිතුනා හමුදාවට යන්න ඕනෙයි කියල
විටෙක මට හිතුන සංගීතඥයෙක් වුනොත් මැනවැයි කියල
අවුරුදු පහක් සංගීත පන්ති ගියා
අවුරුදු පහේම ගැහුවෙ එකට සතුටු සාගරේ විතරයි
..............
-සේනාධි ගුරුගේ-
Thursday, December 29, 2011
Saturday, December 3, 2011
ඉටිපන්දමක්...
එහි තිබුණු
අඩක් දැල්වුණු
ඉටිපන්දමක්
උන් දල්වා තිබුණා
කිසිදු අඳුරක, කිසිදු දවසක
මා නොදැල්වූ
මතක ස්නේහ තැවරුනු
ඉටිපන්දමක්
මහ දවාලේ
උන් දල්වා තිබුණා
-සේනාධි ගුරුගේ-
අඩක් දැල්වුණු
ඉටිපන්දමක්
උන් දල්වා තිබුණා
කිසිදු අඳුරක, කිසිදු දවසක
මා නොදැල්වූ
මතක ස්නේහ තැවරුනු
ඉටිපන්දමක්
මහ දවාලේ
උන් දල්වා තිබුණා
-සේනාධි ගුරුගේ-
අංශුපති මියදී...

අංශුධාරා මැකී
ගොලුවුනු සූර්ය ගීතිකාවේ
පද නැවත ලියන්නේ කොහොමද
තුඩඟ පුපුරලා අක්ෂර තුලිකාවේ
නිම්න මියැදී
අකලුෂ අබ්ධාරාවන් සිඳි
ගොලුවුනු නිම්න ගීතිකාවේ
පද නැවත වයන්නේ කොහොමද
මළ බැදීලා ගිටාරයේ
ඇගෙ සුසිනිඳු වටොර මැලවී
කොපුල් තල හැකිලී
තෙත් දෙතොල මියැදී
ස්මරාසව වියැළි
මියැදුනු ස්නේහ ගීතිකාවේ
මියැදි ඇගෙ දෙතොලත්
හැකිලි ඇගෙ කොපොලත්
මීට කලෙකට මත්තෙන්
සුසිනුදු ඇගේ වටොරත්
මම නැවත තෙමන්නේ කොහොමද
මගේ දෙතොලත් වියැළී පිපාසාවෙන්
-සේනාධි ගුරුගේ-
Subscribe to:
Posts (Atom)